Genieten in Puerto Quito

Dag 8 - Het historische centrum van Quito

Vandaag kregen we kookles in de klas. Onze Hollandse en Deense handen waren niet echt gemaakt voor de verfijnde empanadas, maar toch smaakten ze goed. 's Middags heeft leraar Martin ons meegenomen naar het historische centrum van Quito. Eerst hebben we de Basílica del Voto Nacional bezocht, die toch verdacht veel weg had van onze eigen Sint Jan. Martin vertelde ons dat deze kerk alleen voor de rijken gebruikt wordt. Dat het nog bestaat! Als je nog geen hoogtevrees had, kreeg je het wel, wanneer je de toren van deze basiliek beklom. Maar het uitzicht over de zeventig kilometer lange stad met bliksemstichten op de achtergrond was fenomenaal. En ja hoor, daar op de top van de kerktoren was ook weer een Nederlander. Het stikt hier in Ecuador van de kaaskoppen. Daarna hebben we het Plaza Grande en het huis van president Rafael Correa bezocht. Iglesia de San Francisco uit 1534 was de volgende bezienswaardigheid. Dit was de kerk voor de armen. En hij was bomvol! Niet alleen met mensen, maar ook met versieringen en vliegende Jezusen. In Nederland zouden we het kitsch noemen. Een ruim honderd meter lange rij vormde zich achter de pastoor. Degenen die aan beurt waren, raakten volledig in trans, en de meesten eindigden op de grond. Ik heb nog nooit zo'n bizar ritueel gezien, maar toch raakte met het op een of andere manier. De terugweg was hilarisch. De trolleybus zat stampvol met Ecuatoriaantjes die bij mij tot aan mijn oksel kwamen. Met mijn bananenschil heb ik ze allemaal ondergesmeerd, ik kon nergens heen, zo druk dat het was.

Dag 9 - Gezelligheid op een vulkaan

We hebben het gedaan hoor! De Cotopaxi, de hoogste actieve vulkaan van Zuid-Amerika, beklommen. Samen met een ontzettend gezellige groep van Nederlanders, Duitsers, Denen, Amerikanen, een Colombiaanse, Zweedse en Braziliaanse ruim twee uur geklommen. Door de hoogte van vijf kilometer was het ontzettend vermoeiend. Maar wat was het uitzicht fantastisch! We hebben zelfs de gletsjer bereikt. Daarna helmpie op, poncho aan en gaan. Op de mountainbike hebben we tien kilometer afgelegd. Doordat het net hard had gehageld, leek het landschap wel een zoutvlakte. Wauw! Ik startte met een blauwe jas, grijze tas en broek, maar eenmaal beneden was het allemaal bruin van de modder. Maar het was zo de moeite waard! Eenmaal terug in Quito hadden we nog de puf om op stap te gaan met Joseph en Thomas, een gezellige Duitser die we boven op de vulkaan hadden leren kennen. In de club draaiden ze behalve reggaeton en salsa ook de Bingo Players en Quintino. Neerlands trots in Quito!

Dag 10 - Relaxen op de finca

Vandaag zijn we naar Puerto Quito afgereisd, dat een prachtig plekje heeft in de groene natuur. We slapen deze week op de boederij van Edwin, Magaly en rottweiler Raymi. Onze cabaña was uitgerust met een flink aantal hangmatten. 's Avonds in slaap gezongen door de padden. Dat is weer wat anders dan uitgaansgeluiden. Ik denk dat ik er wel aan kan wennen...

Dag 11 - De natuur in

Terwijl Merette, Annieck, Leonie en Maaike les kregen deze ochtend, ben ik met de bewoonster van de finca, Lilian, de tuin in geweest. Serieus, alles wat je nodig hebt groeit daar. Bomen om meubels van te maken, geneeskrachtige planten, sinaasappels, kaneelplanten... Van de cacao uit de tuin hebben we chocolade gemaakt. 's Middags was het mijn beurt voor de Spaanse les. Onze leraar Patrick is ontzettend tof, maar wel een poquito loquito, zoals hij zelf zegt.

Dag 12 - Op de motor door Puerto Quito

Vandaag de finca van buurman Guillermo bezocht. Hij liet me de meest exotische vruchten proeven. Zijn tuin was echt prachtig, maar het voelde nog steeds alsof me in Burgers' Bush waande. Zo onwerkelijk! Na een uurtje in de hangmat met een tijdschriftje en de muziek van Bob Marley was ik weer helemaal opgeladen. Patrick nam me op zijn motor mee naar het dorp, zo'n vier kilometer van de finca. Dat was zo vet! Crossend door de rimboe van Ecuador! Met Patrick eerst yucabrood geproefd en later door het dorp gelopen. Zo relaxed dat ik dat met een local heb mogen doen, die weten de beste plekken. Omdat het begon te gieten hebben we op Patricks favoriete terras nog een biertje gedaan. Ook al komt het hier met bakken uit de hemel, je hoeft nog steeds geen jas aan en ook de salsamuziek op straat blijft gewoon aan. Vanaf de motor kregen we op de terugweg een prachtige zonsondergang. Wauw!

Dag 13 - Meidendagje bij de waterval

Met zes meiden - Merette, Annieck, Leonie, Maaike, Lilian en ik - zijn we vandaag naar de Cascada Verde gewandeld, die tussen de lianen en metershoge bomen in het prachtige regenwoud verscholen lag. Leuk om met z'n allen onder de waterval te zwemmen. Het water was heerlijk! Een aantal waaghalzen is nog vanaf de zes meter hoge waterval naar beneden gesprongen. Niet iedereen kwam even lekker neer, maar hard gelachen hebben we wel. In Puerto Quito zijn we nog lang en breed aangestaard door een aantal schoolkinderen. Een jongetje moest uitkijken dat ie er niet bij ging kwijlen. De Spaanse les ging vandaag oven bovennatuurlijke zaken. Tja, daarover schiet mijn vocabulaire toch even te kort. Wel grappig om te zien hoe spiritueel ze hier zijn ingesteld. Daar moesten wij met onze nuchtere Nederlandse en Duitse bekkies even aan wennen.

Dag 14 - Me gusta la gente de Puerto Quito

Mijn les ging erg goed. Patrick en ik hebben al over vanalles gediscussieerd: cultuurverschillen, reizen, politiek, wereldproblemen. Mijn Spaans gaat hard hier! 's Middags met Lilian een ring gemaakt van gedroogde noten en een armbandje gevlochten, onder het genot van mijn Spaanstalige muziek. Zij kende het bijna allemaal, dus hebben we lekker meegezongen. Raar toch, zo op een boerderij in de rimboe aan de andere kant van de wereld? 's Avonds nam Patrick ons mee naar een muziekavond in het dorp. De Ecuatoriaanse vrouwen hadden erg hun best gedaan: haar strak in de lak, hoge hakken en veel make-up. Zaten wij daar in onze uitgelobberde junglekloffie. Maar toch werd het een erg toffe avond met Patrick en zijn vrienden. We hebben ze handtrucjes geleerd, maar met die kleine vingertjes van hen wilde het niet echt vlotten.

Dag 15 - Het uitgaansleven van een Ecuatoriaans dorp

Weer erg opgeschoten met de Spaanse les. Kreeg van mijn leraar het compliment dat ik het snel oppakte en dat ik intelligent ben. Kijk, daar doen we het voor! 's Avonds nam hij ons weer mee naar het dorp om uit te gaan. Aan de starende blikken van de mensen hier zijn we inmiddels wel gewend. Een Puerto Quitose jongen gaf me nog het compliment dat hij me zo'n goed mens vond, omdat ik oprecht was geïnteresseerd in hun cultuur. Dat is echt tof om te horen. Met z'n vijven op de achterbank zijn we vervolgens vertrokken naar een karaokebar. Ja, die hebben ze hier ook! De liedjes waren wel vreselijk antiek en slaapverwekkend. Maar samen met de jongeren van Puerto Quito heb daar even verandering in gebracht: we hebben het nummer La Despedida van Daddy Yankee aangevraagd. Je kan je vast voorstellen hoe mijn Spaanse rap klonk: niet dus. Maar lol hadden we wel. De jongens doen hier trouwens goed hun best. Zodra wij in de buurt kwamen van hun stoel, stonden ze deze gelijk aan ons af. En ze konden niet geloven dat de Nederlandse jongens dat niet deden. Afscheid genomen van de bevolking van Puerto met dikke knuffels en kussen, en vervolgens in een volle pick-uptruck naar de finca teruggereden. Puerto Quito, ik wil nog helemaal niet weg!